HEJKA KOCHANI <3

 Po pierwsze chciałam jeszcze raz bardzo przeprosić za moją długą (strasznie długą podkreślam STRASZNIE) nieobecność. Trwała ona prawie 5 miesięcy.
Boże, nie wiecie jak mi było źle nie pisząc...
Po drugie chciałam WAM życzyć WESOŁYCH ŚWIĄT I SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU.
Mam dla was mały prezent.
1. Obiecuje, że od nowego roku postaram się pisać regularnie bloga(bo dostane nową klawiaturę. Jeeee....). 
2. Mam zamiar założyć drugiego recenzyjnego bloga. 
Myślicie, że to dobry pomysł? Znaczy chodzi  głównie oto czy wy będziecie na niego wchodzić i zapraszać znajomych którzy lubią czytać itp
 Jeszcze raz przepraszam :'( 
No to co? 
Czekam na komentarze o tym co sądzicie o prezencie nr 2 i co dostaliście na święta :D 
 PS. Pewnie ja dostane książki :)
                                                  

MERRY CHRISTMAS AND HAPPY NEW YEAR

Komentarze

  1. Unknown14 stycznia 2015 10:53

    Czekam na nowy wpis, mając nadzieję, że tym razem nie zrobisz sobie przerwy. Bardzo dużo weny życzę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Brie Eagan18 stycznia 2015 04:47

    Witam :)
    Prosiłaś mnie abym skomentowała twój post. Robię to dopiero teraz za co przepraszam. Mam nadzieję, że już niedługo będą kolejne rozdziały twojego autorstwa. Co do pomysłu. Recenzje blogów już pisze Lyokoheros. A popularność i zaangażowanie innych to wypadkowa twojej pracy. Jeśli myślisz, że podołasz to załóż i już.
    Brie
    [pani-ishiyama.blogspot.com]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. unknow 20 stycznia 2015 13:45

      Brie, nie chodziło mi oto żeby dawać recenzje blogów tylko ogólnie książek. :)

      Usuń
    2. Brie Eagan21 stycznia 2015 08:14

      Ten komentarz został usunięty przez autora.

      Usuń
    3. Brie Eagan25 stycznia 2015 11:31

      Mój błąd, przepraszam. Niemniej jednak moje zdanie nie ulega zmianie. Recenzje to ogrom pracy. Systematyczność, poprawność i obiektywność.
      Brie

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

                          Przykra wiadomość :(  Chciałam ogłosić, że ten rozdział co napisze, będzie moim ostatnim rozdziałem.  Potem usuwam bloga.  Ale nie chodzi oto, że zamykam go całkiem tylko po prostu chcem zacząć od nowa.  Temat będzie ten sam tylko, że treść inna( bardziej rozbudowana) No więc tyle na dzisiaj no i... To wszystko.                                                                                                                             Papa:)
Czytaj więcej
                                              Rozdział  2  To był Ulrich. Nie chciałam go teraz widzieć, po prostu byłam na niego zła. Ciągle to samo "WILLIAM TO WILLIAM TAMTO " jak znam Ulricha to teraz albo zacznie mnie przepraszać (chociaż w to wątpię) albo spyta się czego William ode mnie chciał. - Yumi czego William od ciebie chciał !!? - spytał. -   A czy ja muszę ci się spowiadać ??? Nie jestem twoją własnością. -Przepraszam Yumi ale no William zaczyna mnie wkurzać. Ciągle za tobą łazi i nie daje ci spokoju, dlatego chciałem wiedzieć czego chciał. - A wiesz zaprosił mnie na koncert i się ZGODZIŁAM.- specjalnie wyróżniłam słowo "zgodziłam"aby sprawdzić jak zareaguje mój chłopak. - Ty z nim idziesz dzisiaj na koncert ..- widać było, że posmutniał.  - TAK. A teraz pozwolisz, że w końcu pójdę do domu ponieważ nie będę miała czasu się przygot...
Czytaj więcej
                    Rozdział 5 Byłam zła. Nawet bardzo zła! Ale jak tu nie być złym skoro twój przyjaciel wylewa na ciebie całe picie a twój chłopak sie z tego śmieje...  Nagle mój tok myślenia przerwał Ulrich (oczywiście tłumacząc się). -Nie Yumi. Nie śmieje się z tego, że Odd wylał na ciebie picie tylko, że chowa się przed tobą a jeszcze rano mówił mi, że niczego się nie boi.- Ulrich wytłumaczył  spokojnie ale ciągle śmiał się pod nosem. No dobra złość trochę mi przeszła ale... Mniejsza nie będę psuć sobie wieczoru z powodu tego wszystkiego. - Dobra Odd wybaczę ci ale wiesz co z twojego męstwa nici. Mięczak jesteś.- Musiałam mu dopiec. Cóż takie życie. Odwróciłam się i poszłam w stronę Williama, ale nagle ktoś złapał mnie za rękę wiec postanowiłam się przekonać kto to. To Ulrich. Ciekawe czego chce?  - Co się stało?- grzecznie zapytałam. A ten słodki głupek zarumienił i spytał się mnie czy nie zostanę. No oczywiś...
Czytaj więcej